چالش مدیریت منابع انسانی در سازمان‌های مجازی- بررسی رابطه‌ی بین درجه مجازیت سازمان و تعهد سازمانی

در دنیای تجاری امروز، سازمان‌های مجازی با بهره‌گیری از کارکنان دانش محور و انعطاف-پذیری بالا، با اثربخشی و کارایی چشم‌گیری به نیازهای بازار پر تلاطم پاسخ داده و مزیت رقابتی قابل ملاحظه‌ای را ایجاد می‌کنند. به‌منظور برخورداری از مزایای چنین سازمان‌هایی باید مسایل مدیریتی مرتبط با آن‌ها به خوبی شناسایی و ساماندهی شود.کاهش ارتباطات رودررو، پراکندگی جغرافیایی، تغییرات سریع محیط کار و همکاران و ... مدیریت منابع انسانی سازمان-های مجازی را مبدل به مبحثی پیچیده و چالش برانگیز کرده است. تعهد شغلی پایین و نرخ بالای ترک شغل از جمله مشکلات حوزه‌ی منابع انسانی در سازمان‌های مجازی است. هدف این مقاله بررسی رابطه‌ی بین درجه مجازی بودن سازمان و تعهد کارکنانش است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و ابزار گردآوری پرسشنامه است. در این راستا برای مفهوم سازی تعهد از مدل آلن و میر و نیز برای سنجش درجه مجازی بودن از مدل بایر و کوزگی استفاده کردیم. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که بین درجه مجازیت سازمان و تعهد سازمانی رابطه‌ی منفی و معناداری وجود دارد.